Marloes Baars: “De hele dag op mijn kont zitten? Daar ben ik het type niet voor”

Van de keuken schilderen bij een meubelmaker tot werken in de bouw. Marloes Baars (42) heeft in haar schilderscarrière van alles mogen doen. Nu werkt ze alweer acht jaar als ondernemer: “De afwisseling vind ik het mooiste aan mijn vak.”

Een echte doener is Marloes naar eigen zeggen. “Ooit zat ik op de MAVO, maar daar gooide ik met de pet naar.” Marloes moest naar het VMBO, maar dat bleek ook niet meteen een match. “Ik kon alleen maar kiezen tussen administratie of verzorging. De hele dag op mijn kont zitten? Daar ben ik het type niet voor.”

Panelen schilderen

De overstap naar de technische school komt als een geschenk uit de hemel. “Daar mocht ik dingen doen, dat paste goed bij mij. In het praktijklokaal mochten we bijvoorbeeld panelen schilderen. Het creatieve aan schilderen trok me enorm.”

Na het VMBO volgt Marloes de opleiding Schilder op het Nimeto in Utrecht. Haar eerste stage loopt ze bij Vermeij Schilderwerken in Woerden. “Op de bouw ga je van zeven uur ’s ochtends tot vier uur ’s middags aan het werk. Dan leer je het vak wel en pak je het schilderen snel op.”

Met iedereen overweg

De afwisseling van het werk voor Vermeij bevalt Marloes goed. “We deden van alles: binnen schilderen, buiten schilderen en we werkten met grote aannemers. Vermeij zette me overal in en ik kon met iedereen overweg.” Het bevalt haar zo goed bij Vermeij Schilderwerken dat ze er in vaste dienst gaat.

Toch begint het na drie jaar te kriebelen. Door de economische crisis wordt de sfeer bij het bedrijf anders. “In de winter namen ze grote projecten aan omdat er niet genoeg werk was. We stonden dan in de kou op een flat die was afgedekt met windbreekgaas. In je doorwerkondergoed. Dat was niks voor mij.”

Met de hand schilderen

Marloes vertrekt bij Vermeij en gaat aan de slag bij meubelmakerij van Lieshout in Oudewater. In de meubelmakerij is de sfeer heel anders dan op de bouw. “Hier zat ik ineens vooral op de werkplaats. De meubelmaker maakte keukens en die schilderde ik dan met de hand.”

Bij de meubelmakerij ziet Marloes andere opdrachtgevers dan bij Vermeij. “We zaten in het luxe segment. Dat betekende dat grote woonhuizen tot de wc aan toe een nieuw meubel kregen. Met die luxe projecten was het eindresultaat mooi om te zien. Bij die enorme woningen speelde geld geen rol”, vertelt ze.

Marloes is de enige schilder tussen de meubelmakers. En daar leert ze veel van. “Ik weet nu precies hoe keukens in en uit elkaar moeten”, zegt ze trots.

Te eentonig

Maar na tien jaar bij de meubelmakerij begint het weer te kriebelen bij Marloes. “Ik schilderde niet meer alles met de hand, want de keukens moesten strakker. Er kwam een spuitcabine bij.” Uiteindelijk staat Marloes meer in de spuitcabine, dan dat ze schildert. “Voortdurend in de spuitcabine zitten werd me te eentonig.”

Voor zichzelf beginnen

Marloes keert terug naar de basis, ze gaat weer schilderen. Maar niet langer voor een baas, maar voor zichzelf. Haar bedrijf Baars Schilderwerk is een feit. “Als ik iets anders had kunnen doen, dan was ik eerder voor mezelf begonnen. Ik ben er nog elke dag blij mee.”

Marloes heeft naar eigen zeggen “alleen maar leuke klanten” en geniet van de afwisseling. “De vrijheid en flexibiliteit bevallen me erg goed. Klanten gaan daar goed mee om. Als ik iets later ben omdat ik mijn kinderen moet ophalen, snappen mensen dat. In overleg is er zoveel mogelijk”, vertelt ze.

Communicatie

Het helpt dat Marloes goed is in communicatie. “Ik maak waar wat ik beloof”, zegt ze, maar ze is zich ook bewust van haar grenzen. “Mensen willen veel van je tijd en die heb je niet altijd. Dan moet je helder communiceren”, zegt ze.

Samenwerken met andere collega’s houdt haar scherp. Mede daarom huurt ze af en toe andere ondernemers in. “Andere ondernemers hebben andere tips. Ik doe mijn werk goed, maar het kan natuurlijk ook anders. Daar moet je altijd voor openstaan.”

Stadhuis van Oudewater

Met haar eigen bedrijf pakt ze allerlei klussen op. Zo schildert ze gewone vrijstaande huizen, maar ook oude pandjes. “In principe doe ik alles: binnen- en buitenschilderwerk, maar ook behangen. Dat laatste vind ik het leukst. Er zijn zoveel mooie behangetjes en je interieur knapt er echt van op.”

Over haar droomklus hoeft Marloes niet lang te denken. “Het stadhuis van Oudewater schilderen. Dat is een mooi oud pand met luikjes. Iedereen kent dat pand, dus dat is heel bijzonder.”

Je maakt iets écht mooi

Naast haar schilderwerk lijkt het Marloes ook leuk om stagebegeleider te zijn. “Ik denk dat ik iemand iets kan leren.” Het enthousiasme voor haar vak klinkt door in haar stem. Ze bevestigt dat ook. “Als je twijfelt of je schilder wilt worden, moet je dat zeker doen. Er is genoeg werk en je kunt er alle kanten mee op”, zegt ze.

Wat Marloes zelf het mooist vindt aan haar vak? “Je maakt iets écht mooi. Iedereen is blij als je komt, maar nog blijer als je weggaat.”

Over Marloes Baars

Marloes woont in Hekendorp met haar vriend en twee dochters van 4 en 5. In haar vrije tijd speelt Marloes toneel bij een amateurvereniging. “Dat is écht een uitlaatklep. Je kunt er creativiteit in kwijt en zit echt even in een ander personage. We werken nu aan een toneelstuk voor kinderen. In januari beginnen we weer aan een nieuw stuk voor volwassenen.”

Meer lezen?

BPF Schilders interviewt drie keer per jaar een schilder voor de rubriek Vakwerk. Bent u benieuwd naar alle interviews uit Vakwerk?